door Hugo Vos | jan 5, 2020
dan zie ik haar haar spiegelogen haar zoenenmond ik zie haar met mijn ogen dicht er stroomt geluk naar binnen dan breekt dat beeld in duizend stukken alsof er zout valt in mijn wond ligt ze eindelijk aan mijn voeten is het in scherven van geluk kan ik weer...
door Hugo Vos | sep 27, 2019
de lenzen in de camera die op mijn nek is vastgegroeid leggen zoveel beelden vast schijnbaar onvermoeid de data gaat naar het geheugen en is direct gearchiveerd als ik weer een plaatje nodig heb gaat dat maar zelden echt verkeerd toch weet ik van de meeste beelden...
door Hugo Vos | mei 23, 2018
Gastdichter: Isan Vos Koelkastvers Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De...