door Hugo Vos | jun 30, 2022
fluister me toe alsof ik nog nooit ben toegefluisterd raak me aan alsof ik nog nooit ben aangeraakt streel me alsof ik nog nooit ben gestreeld kus me alsof ik nog nooit ben gekust heb me lief alsof ik nog nooit ben...
door Hugo Vos | jun 29, 2022
de vlam is in de pan geslagen de hele boel is hier ontvlamdalle woorden zwartgeblakerddeze dag met rouw omrandgeen pannetje met mooie zinnengeen gedachten diep in ‘t vet‘k had thuis een foto moeten makenmaar ik heb niet opgeletik ben vandaag van huis vertrokkenlogeer...
door Hugo Vos | jun 28, 2022
ik zit echt uren op mijn zolder werkend aan mijn woordgedicht slechts één woord heb ik in zicht en dat is natuurlijk kolder wat is afgeleid van polder want dáár stond ooit een fraai gesticht waar men tot wonen werd verplicht en dat is natuurlijk kolder daar woonde dus...
door Hugo Vos | jun 27, 2022
toen ik vast in onze bedstee lag te wachten tot je komen zou wist ik dat het zinloos was daar jij je stee bij haar gevonden had ik wist natuurlijk dat hij kwam die nacht, ’t was niet voor ’t eerst jij houdt je stee niet vast als onrust jouw systeem regeert niet voor...
door Hugo Vos | jun 26, 2022
volledig jij zijn wie je bent is niet gestoeld op normen niet op kleuren of op vormen of wie denkt dat ie jou kent volledig jij zijn is aanvaarden van de ziel die jou vervult van het lijf dat jou omhult leven in jouw eigen...
