door Hugo Vos | dec 31, 2021
’t was oud en nieuw toen ik voor het eerst van haar hoorde, mijn gillende keukenmeid toentertijd had ze verkering met de voetzoeker, mijn gillende keukenmeid van beide ouders werd het mij verboden met haar om te gaan, mijn gillende keukenmeid toen we elkaar stiekem...
door Hugo Vos | dec 30, 2021
niks is zeker in het leven dat is wat ik zeker weet wat u meteen een kijkje in mijn hersenwerking geeft alles spreekt elkaar daar tegen dat is altijd aan de hand en soms is dat ook niet zo ziet u? zo werkt mijn verstand hoe kan ik nou toch koers bepalen ik die overal...
door Hugo Vos | dec 29, 2021
ik vergat vaak echt te kijken heb daardoor zoveel niet gezien het meeste is aan mij voorbijgegaan en dus verloren bovendien zo vaak verdwaald in mijn gedachten veel te veel wereld in mijn hoofd ik heb mijzelf zoveel ontnomen en van schoonheden beroofd toch, mijn ogen...
door Hugo Vos | dec 28, 2021
de boom kan de storm wellicht niet hebben doorstaan nu hij daar kreunend op de bosgrond ligt uiteindelijk is neergegaan toch heeft ie nog zijn wortels aan de plek waar hij al zolang stond die was te licht de aarde daar gaf hem geen grond voor zijn bestaan want kijk...
door Hugo Vos | dec 27, 2021
och liefde wat ben je prachtig en tegelijkertijd zo ingewikkeld ik draag je in mijn hele wezen maar soms ben je zo zwaar af en toe til je me op laat je me net zo hard weer vallen of ren je heel ver van me weg en dan plots ben je weer daar ik wil je heel dicht bij me...
door Hugo Vos | dec 26, 2021
’t is een kwestie van je blik slijpen om met scherpe punt op papier te krijgen wat je ogen lezen sprak de fotograaf de scherptediepte van je pen legt de focus op woorden die in je beeld wilt hebben sprak de schrijver beschrijf de wereld door de woorden van de...
