door Hugo Vos | nov 7, 2020
de bemanning die mijn schip bestuurt het hart mijn kapitein mijn brein de eerste stuurman en mijn organen de matrozen ze waren er toen ik het kocht ik heb ze zelf niet gekozen het schip, gedoopt tegen mijn zin voer door talloos zware stormen de bemanning houdt...
door Hugo Vos | nov 6, 2020
ze zei: ik denk dat ik mijn burn-out plan zo halverwege juli ik voel wel dat ie eerder wil maar ik heb ‘m liever nu nie ach juli is misschien niet slim dan gaan we op vakantie maar of ie in het najaar past dat is natuurlijk geen garantie ik moet daar zes projecten...
door Hugo Vos | nov 5, 2020
ze is terugterwijl ze gingik weet hetik kan haar niet behoudenze zal weer gaanen dat is fijnwant dat betekentdat zeweer terug kan komen
door Hugo Vos | nov 4, 2020
ik heb een soort van heimwee naar iets wat niet bestaat een verlangen tussen wat ik had en wat nog komen gaat er ging zoveel voorbij zoveel is ook nog niet gebeurd daartussenin ligt mijn verlangen dat heb ik nu al...
door Hugo Vos | nov 3, 2020
vandaag bezocht ik oude dodenhun stenen vuil verzakt en grijsver in de vorige eeuw begraveneen Mies een Zus een Jet en Gijsook zij liepen ooit rond op aardehadden een pa een zus of kindwerden vervloekt, gemist, verguisthebben gelogen, hebben gemind ik heb een liedje...
