door Hugo Vos | sep 8, 2020
het internet wordt afgegraasd door al die kuddes mensen op zoek naar voedsel voor de uitgeteerde ziel zo verbleekt en zo verschrompeld maar voeding vindt men niet lege calorieën beperkte houdbaarheid kunstmatige zoethouders verbleekt en verschrompeld omdat verzadiging...
door Hugo Vos | sep 7, 2020
dat ik alles steeds tot een succes wil maken is eigenlijk best vermoeiend ik stel een doel, ik leg de hoogste lat waarom? is dat niet boeiend? alles maar succesvol maken behalve dan het falen zie daar mijn imperfectie dus daar kan ik flink van...
door Hugo Vos | sep 6, 2020
ik heb laatst mijn hart gevolgdwilde wel eens weten waar die uithinghet koos een winkelstraatmet etalages vol verlangenmaar hij passeerde zeleek andere verplichtingen te hebbenop een banenmarktwaar kraampjes stondenmet de meest prachtige uitdagingenkeek hij verlekkerd...
door Hugo Vos | sep 5, 2020
over liefde heb ik niet zoveel te zeggen het is iets wat me zomaar steeds gebeurt het overspoelt me zonder zichzelf uit te leggen terwijl het nogal heftig heel mijn leven kleurt hoe het werkt, ik zou het echt niet weten iets met stofjes en een roze of een zwarte bril...
door Hugo Vos | sep 4, 2020
ik heb een paar uuraan een pier gezeten’t was ebop een eiland aan de waddenen een drukte van belangomdat de vogelszoveel werk te verzetten haddenze roofden en ze moorddenweekdier, kreeft of kleine visalles wat een beetje leefdeging onverwijld door hunne snavelsnaar de...