door Hugo Vos | mei 31, 2020
ontworstelt je uit je verleden ontpop je tot een ander mens dan wat je in je jeugd is meegegeven het pakket dat vader, moeder school en kerk en vriendjes jou toen gaven hoef je nu niet meer te dragen ontworstelt je uit je verleden ontpop je tot een ander mens sla je...
door Hugo Vos | mei 30, 2020
toen de daad wat slap ten einde kwam jij hijgend in je kussens zeeg en ik je in je blauwe ogen keek toen zag ik daar weer dat sarcasme zoiets ontgaat mij niet als man jij dacht dat wat jij steeds verzweeg ook voelbaar te verbloemen leek het alsmaar faken van je...
door Hugo Vos | mei 29, 2020
er zwommen koetjes in de sloot vier kalfjes met hun pa en moe wat een vriendelijk tafereeltje bood ze zwommen naar hun nestje toe en aan de overkant in ’t veld zag ik meerkoetjes staan ik keek ernaar en stond versteld hoe taal met mij op hol kan...
door Hugo Vos | mei 28, 2020
het crematorium gaf opa mee bijeengeveegd in een mooi blikje werd hij ontvangen door zijn erven er zat niet eens een sticker op met: “Ingrediënten: Opa” of een datum achter THT dat was een lastig ogenblikje wat nu had ik werkelijk geen idee wanneer opa zou...
door Hugo Vos | mei 27, 2020
Ach had ik maar geen tijd sprak vader tijd alles duurt bij mij altijd een eeuwigheid en tot mijn grote spijt raak ik dat nooit kwijt want ik heb alle tijd
