door Hugo Vos | apr 12, 2020
mag ik al mijn tranenin een schaaltje doeneen glazen schaaltjezodat je zien kuntwaarover en waaromwil jij dat schaaltjedan bewaren en later als we oud zijnbij me komen zittendat schaaltje gevenen weet je nogen och ja toen
door Hugo Vos | apr 11, 2020
Dde dichter bleef dicht het blad bleef leeg het was geen gezicht omdat zijn hart even zweeg toch bracht hem iets wat hij ook kon verwoorden want zelfs in het niets valt van alles te horen
door Hugo Vos | apr 10, 2020
we jijen en jouwen door de dag heel wat af om te kunnen verstouwen dat we zelf niet zo houwen van het pad waar de ander zich zo vrij op begaf daarom dus dat we jijen en jouwen om ons zelf te bevrijen en zo tussenbeien ook nog de ander in een verdomhoek te douwen meer...
door Hugo Vos | apr 9, 2020
je hebt een lijf gekregen je woning, nee de tempel van je ziel daar woon je dat weet ik ik bel aan klepper met je brievenbus tik op je ramen ik zou zo graag deelgenoot zijn van de eredienst die in jou gehouden wordt het enige wat jij nog hoeft te doen is hoe...
door Hugo Vos | apr 8, 2020
en weer heb ik een oud woord gevonden ’t zat klem tussen de kussens van de bank ik stofzoog er toen schoot het los Bruusk nogal ruw ging het naar mij tekeer waarom ik hem daar zolang had laten liggen dat dat een regelrechte schande was Bruusk alsof ik kon weten...
