door Hugo Vos | feb 27, 2020
ik zou haast vergetenje iets liefs te schrijvenwant je bent me zo gewoondat maakt jou nou zo bijzonderje past als puzzelstukjes bij medat lukt niet iedere persoon
door Hugo Vos | feb 26, 2020
Ze had zichzelf op de repeat-stand staan en had het helemaal niet in de gaten ze deed de kinderen, ging naar haar werk kookte een maaltijd voor haar man zo regen zich de dagen het was geen keuze dat dit zo was het was gewoon vanzelf gegaan totdat ze -’t was op een...
door Hugo Vos | feb 25, 2020
mijn polshorloge is erg trots op mij ik heb vandaag genoeg gelopen hij telde stappen spoorde aan Goed! Ga door! zo bleef ik hopen dat ik ergens nog mijn vaders stem zou horen mooi zo jongen goed gedaan maar dat ging in het trilsignaal...
door Hugo Vos | feb 24, 2020
te zijn of niet te zijn is niet de vraag je bént er er mogen zijn of niet er mogen zijn is niet de kwestie je bént er er willen zijn of niet er willen zijn is niet de opgaaf je bént er
door Hugo Vos | feb 23, 2020
ik ben vandaag mijn haast voorbijgesneld ik naderde hem van achteren hij leek vrijwel stil te staan ik had hem eerst niet eens herkend tot hij me groette en me vroeg: ‘Waar ga jij zo snel naar toe?’ die vraag van hem… daar moest ik even over nadenken ik ben er voor...
