door Hugo Vos | dec 27, 2020
geef me de liefde die tussen de regels zit niet de woorden die je zeggen kan maar de gebaren eromheen geef me de liefde die niet uitgesproken wordt maar uitgezonden het samen voelen in alleen geef me de liefde in de glimlach van de ogen dat kleurtje op de wang de...
door Hugo Vos | dec 26, 2020
wil jij je rede lezen nu ik nog ademhaal vertellen wie ik was voor jou jouw kant van ons verhaal mag ik je ogen zien terwijl je zegt hoe bijzonder jij me vond ver vóórdat ik ben afgelegd mag ik zacht mijn glimlach tonen terwijl je volschiet van verdriet wanneer je...
door Hugo Vos | dec 25, 2020
ik ben met kerst in ’t bos gaan lopenik was alleen met mijn verdrietik hoopte hem daar kwijt te rakenmaar dat lukte me dus nietnou… ik ben ‘m even uit het oog verlorenmaar toen liep eenzaamheid opeens bij mijdat vond verdriet maar jaloersmakenden kwam er dus weer heel...
door Hugo Vos | dec 24, 2020
de monnik beklom de grote klokkentoren om de onrust stil te zetten want die bestierde hem te veel in de raderen der uren aangekomen zag hij haar beweeglijk dansen heen en weer en heen en weer en terwijl hij aandachtig haar haar gang liet gaan kwam de tijd voor een...
door Hugo Vos | dec 23, 2020
hij staarde naar buiten maar keek naar binnen naar alle gedachten in zijn hoofd ze hadden hem geluk beloofd nu zat hij te wachten tot het zou beginnen dan kon hij gelukkig zijn leven afsluiten
