door Hugo Vos | nov 8, 2019
dat ene woordje in mijn rechter oor die streling langs mijn onderarm omhoog je warme adem langs die blonde haartjes nét boven mijn jukbeen je schaterlach het licht dat je ogen doet zonnen je lippen die heel zacht onraakbaar haast de mijne het ritme dat je borsten...
door Hugo Vos | nov 7, 2019
de leernicht hijst zich in de leer wil wel eens leren hoe en wat hij leert dat wordt geleerd hoe leernichten niet passen in de leer dus hijst hij zich extra in het leer Teken wat je vandaag leert
door Hugo Vos | nov 6, 2019
is boosheid niet een onvermogen? het niet kunnen bereiken van verdriet? denk je niet? is boosheid niet een vorm van verlangen? een hopen op het raken van oprecht gevoel? begrijp je wat ik bedoel? is boosheid niet een vervormde vorm van uiten? van een onverwerkte lang...
door Hugo Vos | nov 5, 2019
Zal ik je wat vertellen? -het zijn signalen in de zinnen- Je hebt het niet van mij he -maar die maken het herkenbaar- Het schijnt zelfs zo te zijn… -niet iedereen die heeft het door!- Dit blijft wel tussen ons he?! -de openingszinnen van een nieuwtje- Ik kan je...
door Hugo Vos | nov 4, 2019
in Frankrijk noemt men mij Ugo de h is hen teveel van ’t goede in Engeland spoort men mij aan: You go! en je leest een knuffel met een o Spanje zegt heel mooi Oego daar wordt een mens toch warm van? 雨 果 maar wat ik hier nou lees dat is voor mij Chinees Teken je...
