door Hugo Vos | okt 24, 2019
hij houdt een deksel op zijn ziel gedrukt legt er zware gedachten op en laat hem nooit meer open staan stel dat hij per ongeluk af zou zinken de bodem aan zou raken wat treft hij daar dan aan? wetenschappers dachten lang dat er geen leven mogelijk was diep op de bodem...
door Hugo Vos | okt 23, 2019
ik ben mijn oksels aan ‘t verbloemen want ik ruik naar wie ik ben in elke armpit tiert het welig en daarop zet ik dus de rem ’t is niet gepast als men kan ruiken hoe mijn groentesoep daar geurt dus spuit ik AXE of NIVEA aanvaard hoe kleding dus verkleurt wat is dat...
door Hugo Vos | okt 22, 2019
ik heb het één keer geprobeerd me met een geurtje te besprenkelen want daar scoort men blijkbaar mee zo tastte ik diep in mijn portemonnee kocht een exquise welgevallig flesje heb daarmee mijzelf rijkelijk besprayeerd daarna ging het dus faliekant verkeerd men behaagt...
door Hugo Vos | okt 21, 2019
als ogen microscopen waren (hemellief wat is ons zicht beperkt) dan zagen we een wereld die nóg voller was zeg eerlijk, wat is de mensheid nou? ook de mijt, de luis, de vlo (met het blote oog best te ontwaren) leeft zijn leven buiten mijn zicht zeg eerlijk, wat is de...
door Hugo Vos | okt 20, 2019
ik heb vandaag en nare dag gehad er is niks misgegaan nu heb ik niks te klagen of te mopperen dat staat me helemaal niet aan geen reden om te zuchten en te steunen ontspanning in mijn hele lijf ik meende zelfs een zweem geluk te voelen om acht minuten over vijf om...
