onder het zand leven de beestjes als een smakelijk diner voor wie de kunst kent van t souperen in de branding aan de zee zie de gasten lustig turen als hun avondmaal begint al kwebbelend een snavel prikken terwijl men weer een hapje vindt ik zou zelf niet aan mijn trekken komen want ik zou bij god niet weten waar in t zand ik wezen moet om te prikken naar mijn eten ik heb als kind me suf gegraven maar nooit dat ik iets eetbaars vond nooit dacht ik bij mijn zandkastelen het water loopt me in de mond dus diep respect voor al die vogels die moeiteloos hun maaltijd weten wens ze daarom bij 't passeren steeds beleefd een smakelijk eten
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.