Selecteer een pagina
 altijd stond de borrel koud
 ‘Bokma jonge klare’
 als iemand op visite kwam
 zag ik mijn vader steels al
 even naar de koelkast staren
 
 zo schonk hij zijn gastvrijheid in
 steevast in zo'n heel klein glas
 maar altijd met een ‘kop erop’
 omdat dat zijn manier
 van gulheid was
 
 als de fles geledigd was
 legde hij hem plat op tafel neer
 zo liep wat aan de randen zat
 nog naar benee 
 en had hij nét een nipje méér

 Bokma en mijn vader
 ik ken hem eigenlijk niet zonder
 zittend aan die keukentafel
 een beeld waar ik bedenkingen bij heb
 maar ergens ook bewonder

©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)  
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.

Dit delen: