door Hugo Vos | okt 30, 2020
we hebben allemaal wel schade hoe je ons ook wendt of keert ergens heeft het leven ieder wel een duidelijke les geleerd of het nou ‘vroegkinderlijk onthecht’ heet of ‘psychisch getraumatiseerd’ kijk liever eerst naar wat ons vormde voor je iemand...
door Hugo Vos | okt 29, 2020
de lafaard sprak ik ben een moetje het ging bij de start al mis ik had geen keuze dan te komen dus ik nam die hindernis de held die boog en sprak ik groet je want weet je wat bijzonder is jij voegt je naar d’omstandigheden je bent meegaand en dus een...
door Hugo Vos | okt 28, 2020
de liefde was ontsnapt vanuit de strak omsloten wei waarin men haar liet grazen het hele dorp trok er op uit om de liefde terug te krijgen het ging er hard aan toe verbeten kweten zij hun taak want wie de liefde vangen zou zou op handen straks gedragen stompend duwend...
door Hugo Vos | okt 27, 2020
drijf mee met de golven op die rivier van de steeds veranderende werkelijkheid roei niet tegen de stroom op ook niet met de riemen die je hebt het put je uit drijf mee zie het wisselende landschap op de oevers langstrekken als...
door Hugo Vos | okt 26, 2020
hij had de liefde geplant ooit in een ver verleden hij gaf het licht en water en alles wat het nodig had het ontkiemde, groeide voortvarend uit kwam vol tot bloei er rijpten zaadjes in het hart hij gaf het haar ze nam het aan stralend renden ze door bebloemde velden...
door Hugo Vos | okt 25, 2020
het punt is… je maakte je punt maakte daar een punt van en zette hem erachter .
