door Hugo Vos | sep 23, 2020
ik ben te gast op aarde bewandel tijdelijk de gangen van haar woning aanschouw vol bewondering haar inrichting en ben dankbaar dat ze me binnenliet ze heette me van harte welkom aan de deur van het bestaan ik weet dat ik weer ga ooit ik ben slechts tijdelijk haar gast...
door Hugo Vos | sep 22, 2020
de vogeltjes zijn terug ik heb ze uitgenodigd op mijn balkon te lunchen iets met pindakaas en nootjes ik vind het fijn dat ze zijn teruggekeerd ik miste ze er is weer leven terwijl de zon -te laat in ’t jaar- hoogzomertje speelt fluiten zij hun...
door Hugo Vos | sep 21, 2020
het zijn niet de woorden die je zegt die bij me binnenkomen maar iets daaronder het zijn niet mijn oren waarmee ik luister die verstaan wat je zegt maar iets daarbinnen het is niet mijn hart waarmee ik voel hoe wat je doet me raakt maar iets veel...
door Hugo Vos | sep 20, 2020
niet altijd zie je de reden van verdriet zijn er gewoonweg tranen een somberwolk die over trekt een grillig weerpatroon, meer niet laat die tranen dan maar stromen het is een bui, het trekt voorbij weet dat net zo onverwacht de zon ook weer in jou kan komen houd je...
door Hugo Vos | sep 19, 2020
ik speelde dat ik iemand was want in spel kan immers alles en na afloop van het spel ontdekte ik dat ik mezelf had gespeeld hoe fijn is dat
door Hugo Vos | sep 18, 2020
achter je masker in de trein glommen je ogen dikke pret ze lazen een mobiel bericht je masker verhulde niet hoe je genoot jouw groot plezier was voor mij een mobiel bericht ik zocht oogcontact kreeg het er was verbinding vanachter onze maskers stuurden we elkaar een...
