door Hugo Vos | aug 22, 2020
mijn kinderen zijn niet van mijik heb ze slechts ontvangenin mijn taak hen te begeleiden op het pad van hún verlangenik kan niet eisen dat ze mij behagendat zou ik egoïstisch vindenik hoop dat als ik dood benze mij slechts als hun gids bemindenniet als de eiser van...
door Hugo Vos | aug 21, 2020
ik fiets met volle bepakking mijzelf bijkans een hartverzakking en af en toe dan rij ik een e-biker voorbij da’s steeds een egopunt in feestverpakking
door Hugo Vos | aug 20, 2020
ik heb mijn zusje nooit gekend maar vandaag zag ik haar schommelen bij dat huisje in de polder haar handjes stevig om de touwen haar blonde haartjes in de wind het houten plankje waar ze in haar witte zomerjurkje op zat een vrij en onbevangen kind ik heb mijn zusje...
door Hugo Vos | aug 19, 2020
mocht iemand jou vertellen aan welke kwaal hij lijdt zeg dan ‘och wat naar’ in plaats van uitgebreid te heugen over ooms en tantes die tot een ieders grote spijt diezelfde kwaal ooit leden en na een hele nare strijd in met pijn gevulde dagen het hier verruilden voor...
door Hugo Vos | aug 18, 2020
zwaluwen vliegen door het blauw och arme muggen de ganzen gakken er op los wat hebben ze te zeggen? een tractor rijdt en puft waarheen, waartoe? en dan die ezel… wat een kabaal is hem iets aangedaan? auto’s brommen onnatuurlijk een helikopter ratelt door het zwerk met...
door Hugo Vos | aug 17, 2020
ik liep mijn hoofd uit kwam in een wereld waar geen gedachten waren alles was er echt de mensen de bomen het water was er nat de wind woei werkelijk door mijn haren ik voelde echte dingen met mijn mijn vingers hoorde echt geluid je bent mindful bezig zei mijn...
