Selecteer een pagina

tactiel

mijn moeder leerde mijeen liedje spelenop de pianoik was een jaar of achtzij is al jaren doodals ik soms plaatsneemachter die wit met zwarte toestenkomt dat liedje als vanzelfweer uit mijn handenals uit de doodmijn vingertoppenbrengen haar tot levenraken haar heel...

voorbij

ik zat voor het raam kijkend  naar wat allemaal voorbij ging verdriet ging voorbij en pijn geluk ging ook voorbij en verlangen (het was druk) ook dat ging voorbij evenals stress en boosheid hoop en tegenslag zelfs de liefde ging voorbij jij ging voorbij maar je...

ego-zen-momentje

al die ego’s rondjes lopend in die schedels deden ze maar de luiken open kopje thee egobeentjes vooruit zonnetje op de egosnoet vrede voelen en dan inzien dat al dat egokabaal nergens voor nodig...

type

soms ben ik -zeg maar- niet mijn type zou ik liever verder zónder mij dan was ik liever ehm… ehm… tja… ehm… leukeren dan ik lopen er klaarblijkelijk dus toch niet bij

besef

toen ik aan het strand zat dacht ik:  goh, ik zou wel eens echt naar het strand willen toen ik op reis was dacht ik: goh, ik zou wel eens echt op reis willen toen ik gezellig met mijn vrienden aan de wijn zat dacht ik: goh, ik zou wel eens echt met mijn vrienden aan...

aan mijn muze

in liefde los te kunnen laten jij jouw pad ik het mijne zien hoe jij naar links  ik rechts …verte  …verdwijnen niet dat de reis vervelend is integendeel samen opgaan is het fijne maar soms zie je  je eigen pad …verte …verdwijnen op eigen kompas te mogen lopen de...