door Hugo Vos | jul 4, 2020
wat kun je schrijven over de dood? niets en daarmee is zoveel al gezegd wat kun je schrijven over het leven? alles en daarmee is zoveel niet gezegd (c) FuroreHugo _____________________ rust zacht lieve...
door Hugo Vos | jul 3, 2020
je kunt me vol douwen met chocolade dubbele trappist jonge kaas Illy arabica Schotse single malt en het gat in mij wordt niet gedicht een klein beetje van jouw liefde daarentegen doet wonderen
door Hugo Vos | jul 2, 2020
de clown in mij die schminkt zich af mijn acrobaat legt zich ten ruste mijn leeuwentemmer is bekaf zou wel een biertje lusten de voorstelling was groots en zwaar de piste nu verlaten de lichten uit het tendoek toe regen groet de straten zo slenter ik de nacht weer in...
door Hugo Vos | jul 1, 2020
het wordt gevaarlijk buiten net nog ben ik flink geraakt door een rondslingerende mening en toen ik gekwetst weer opstond vloog er een oordeel tegen mijn kop al dat rondvliegend gespui van mensen in de samenleving waar zijn de feiten gebleven waar ze voorheen op...
door Hugo Vos | jun 30, 2020
we zijn de godganse dag bezig betekenis te geven aan ons leven om ons vast te kunnen houwen en we niet kunnen verstouwen dat al wat we ervaren eigenlijk niet valt te verklaren slechts een explosie is van stofjes die ons sturen en bepalen en omdat ons dat te los is ...
door Hugo Vos | jun 29, 2020
het hoofd sprak tot de hand vermoeid ik heb geen inspiratie de hand sprak tot het hoofd begripvol stuur me toch maar aan het hoofd bewoog de hand er kwam wat op papier te staan zo zie je maar geef je vastgelopen hoofd slechts je begrip en hup… daar gaat...
