door Hugo Vos | apr 17, 2020
hij zette een dikke pluche stoel pontificaal voor de spiegel schonk zichzelf een cola light vulde de bak vol zoete popcorn startte de soundtrack van the Gladiator ging er eens goed voor zitten wilde wel eens met eigen ogen zien in welke film hij werkelijk speelde na...
door Hugo Vos | apr 16, 2020
het ritme van klanken probeer ik te typen ik drum met mijn woorden muziek op papier dat ritme verlaat steeds als eerste mijn lippen ik mompel en fluister ze uit met plezier maar dan is mijn drumwerk plots voer voor de goden want hoe klinkt dit strakjes uit jouw mond...
door Hugo Vos | apr 15, 2020
ik vond een like in mijn kast het lag zomaar ergens op een plank geen idee op welk bericht of door wie hij ooit gegeven is misschien was hij niet eens voor mij is het like al oud -of is het de?-, en van een vorige bewoner, moet ik hem dan bellen… over mijn like die...
door Hugo Vos | apr 14, 2020
och toetsenbord mijn grote vriend hoe dankbaar ben ik je je luistert onbevooroordeeld zet mijn gedachten om in taal die ik begrijpen kan je geeft geen mening hebt geen oordeel neemt eenvoudig aan wat ik je geef als een weerspiegeling tot troost wat in mijn leeft...
door Hugo Vos | apr 13, 2020
vandaag loop ik de hele dag al met mijn verdriet te sjouwen het is als een ballon die vol met water zit het gaat steeds alle kanten op zonder grip te kunnen krijgen echt stevig vastgrijpen durf ik het niet uit angst dat het zal knappen waar laat je zo’n ballon als...
door Hugo Vos | apr 12, 2020
mag ik al mijn tranenin een schaaltje doeneen glazen schaaltjezodat je zien kuntwaarover en waaromwil jij dat schaaltjedan bewaren en later als we oud zijnbij me komen zittendat schaaltje gevenen weet je nogen och ja toen
