door Hugo Vos | mrt 6, 2020
ik ben zo vaak terecht gewezen heel onterecht naar mijn gevoel onterecht werd er naar mij gewezen dat geeft terecht een rotgevoel
door Hugo Vos | mrt 5, 2020
in het ontbreken van de woorden wordt vaak het meest gezegd het diepst geluisterd en mooiste gezien
door Hugo Vos | mrt 4, 2020
straks doe ik mijn ogen dicht verdwijn ik eenzaam in het duister mijn geest blijft achter in het licht en zorgt dan voor de luister van alle dingen die ik heb gedaan al mijn mooie avonturen die dan hun eigen leven gaan dat mag van mijn part eeuwig...
door Hugo Vos | mrt 3, 2020
er heerst een ziekte in het land het rept en roert zich nu al weken wat is er met ons aan de hand welk virus is er neergestreken het nestelt zich in het verstand om onze ratio te breken waarna paniekgevoel ontbrandt om nog meer chaos op te kweken ik weet niet waar dit...
door Hugo Vos | mrt 2, 2020
de stappen van zijn levensreis stap worden zwaarder na stap hij voelt zijn frustratie na stap na stap als modder na stap stap na stap aan zijn zolen kleven na stap stap na stap na stap als modder na stap stap na stap na stap na stap tot hij besluit een andere weg te...
door Hugo Vos | mrt 1, 2020
als de hemel haar witte laken spreidt over de koude groene aarde wordt alles even wonderbaarlijk stil in dat moment van pure vrede kun je horen welk kabaal de aarde maakt