door Hugo Vos | feb 21, 2021
door het venster van de ander zien hoe die de wereld ziet dezelfde hele andere wereld eenzelfde dans maar ander lied je in die ander in te leven mee te gaan in dat verhaal zet de poppetjes in je ogen open je verstaat opeens de anders...
door Hugo Vos | feb 20, 2021
mijn pa en ik twee poppetjes uit dezelfde poppenlijn ik ken mijzelf ken hem best goed en als ik zie hoe wij bewegen dezelfde oogopslag eenzelfde tred een tot het enge toe gelijke motoriek hoe kan dat toch? vraag ik mij steeds wiens stijl is dit? en wie is het die ons...
door Hugo Vos | feb 19, 2021
ik vond de r in de maand en breide er verveeld wat letters aan borstrok ’t was buiten koud mijn steken voelden dik en stijf het woord onprettig strak borstrok wat had ik nu? een kledingstuk in jeukerige letters borstrok in koude denkwolkjes trok mijn jeugd aan mij...
door Hugo Vos | feb 18, 2021
die God is best een rare snuiter die kijkt in alles met je mee de braverik die is daarboven welkom de zondaar stuurt hij naar benee hij zit dus dagelijks te checken of je wel fouten maakt misschien zodat hij ‘Betrapt!’ kan zeggen en je verbannen kan nadien ‘k weet...
door Hugo Vos | feb 17, 2021
ik voel me o zo vaak bekeken en ik weet niet hoe dat komt soms denk ik zelfs te kunnen horen dat er zachtjes naar me wordt gegromd
door Hugo Vos | feb 16, 2021
het knaagde aan mij: mijn benedenburen! ik hoorde ze aldoor scharrelen en was niet in staat ze weg te sturen ‘niet piepen!’ zei mijn man me nog ‘erg lang zal zoiets toch niet duren?’ dat deed het wel, het hield niet op ‘k hoorde ze dag en nacht op alle uren zelfs hun...
