door Hugo Vos | jan 4, 2021
weet je niet waar waar je het zoeken moet? kijk eens onder de steen die op je hart drukt ik weet het, dat voelt gevaarlijk want daar ligt ook je angst en pijn en een heleboel verdriet til toch maar eens voorzichtig op die steen en neem die drie behoedzaam in je handen...
door Hugo Vos | jan 3, 2021
sieraad ach parelketting ragfijn geregen je geeft -zo klein- een wereld weer waar ik -zo groot- niet in kan komen hoe fragiel omvat je haar, de slanke hals van de natuur ieder stukje aan jouw draad zo toegewijd gewoven laat zien dat naast mijn mensenleven nog zoveel...
door Hugo Vos | jan 2, 2021
vader wat heeft die man moeten bevatten dat zijn kind zijn mooie meisje zo pril zo wit daar op dat bedje vader wat heeft die man moeten beseffen met zijn kind haar kleine broertje zo klein, zo eerbiedig daar bij dat grafje vader wat heeft die man moeten voelen dat een...
door Hugo Vos | jan 1, 2021
in de la met oude woorden lag er een die daar gemaskerd lag hij lag brutaalweg bovenop Veinzen voorzichtig tilde ik hem op hij kreunde zacht en zuchtte ik vroeg meelevend wat er was Veinzen hij zei dat hij amechtig was en zeker niet succesvol was ik had van hem niet...
door Hugo Vos | dec 31, 2020
zevenhonderdeenendertig is het getal van opgetelde dagen waarin ik dagelijks zonder klagen mijn versjes op het beeldscherm knal kan ik dat nóg een jaar dragen? want wat is namelijk het geval het pad waar voor ik sta is smal en ligt bezaaid met vragen kan inspiratie...