door Hugo Vos | nov 23, 2021
ik had een mooi gedicht maar wilde het verfijnen het was oubollig moest moderner mooie strakke lijnen sloopte er een strofe uit stutte het met beelden flufte oude woorden op uit angst dat lezers zich verveelden minder moest het more is less klotewerk kutgedicht...
door Hugo Vos | nov 22, 2021
‘ik heb je lief’ zei de liefde ‘ik haat je’ zei de haat ‘je bent zo authentiek’ zeiden ze beiden ‘dat haat ik!’ ‘daar houd ik van!’’ spraken ze door elkaar en beide glimlachten een...
door Hugo Vos | nov 21, 2021
hoe we er mee omgaan verschilt van mens tot mens de een die houdt het binnen ver voorbij de eigen grens de ander gaat al loeien als er weinig is gebeurd het valt niet te ontkennen dat het ons leven kleurt het geeft vrede en ook oorlog drijft ons samen en uiteen...
door Hugo Vos | nov 20, 2021
vanwaar hij kwam waarheen ik ga wij bewandelen hetzelfde spoor wat hij kreeg dat gaf hij mij en ik weer aan mijn kinderen door zo leeft hij voort in mij en ook zijn vader leeft zo voort in ons zo reageren generaties lang wij op dezelfde...
door Hugo Vos | nov 19, 2021
een verdwijnend woord of is het dat juist niet hoelang blijven we nog lummelen toen ik jong was deden we het vaak dan zaten we te lummelen we deden weinig hadden ook geen doel dat was het leuke juist van lummelen soms deden we het stiekem want mogen deden we het niet...
door Hugo Vos | nov 18, 2021
een vierregelig rijmend gedicht dat goed te schrijven is een klus ik neem mijn taak niet al te licht hier is ie dus
