door Hugo Vos | sep 1, 2019
onderin mijn schrijversbrein staat een metalen mandje daar liggen weggegooide woorden in als carbonnetje en transparantje ze zijn oud en ik gebruik ze niet zulks een taal is niet meer noodig dus heb ik ze maar weggedaan nu zijn ze nutteloosch en ooverbodig maar kijk...
door Hugo Vos | aug 31, 2019
op FaceBook ben je met één klik bevriend en da’s allemaal heel goed bedoeld maar wees eens eerlijk, heb je bij al die vrienden ook een klik gevoeld? Teken je beste vrienden
door Hugo Vos | aug 30, 2019
als in mijn slaapkamer het licht uitgaat de beide gordijnen van mijn schedel sluiten gaan in mijn hoofd de lampen aan spektakel acteurs uit verschillende verledens betreden het toneel en voeren mij mee in evenzo verschillende belevenissen spektakel protagonisten,...
door Hugo Vos | aug 29, 2019
ik keek een tijdje rond in de kelders van mijn ziel daar waarvan ik liever niet heb dat jij weet dat het bestaat het was er kil en donker zoals te verwachten was hoorde plup … plup … plup … rook de schimmel van mijn verdorven gedachten zag er de stoffige tonnen vol...
door Hugo Vos | aug 28, 2019
kies ik voor leven of voor dood? neem ik kaas of toch maar jam? doe ik begraven of crematie? kies ik voor haar? of waarom eigenlijk niet voor hem? neem ik een koffie of een thee? koop ik een Opel of Ferrari? neem ik de linker of de rechterdeur in het aanbod op de wc?...
door Hugo Vos | aug 27, 2019
de ballonnenclown waar kerken en kathedralen voor zijn opgericht – en platgebrand – knoopte een hoofd armen en benen aan je slangenlijf hij wist niet meer van ophouden knoopte er meer en meer meer dan de aarde vatten kan want eventjes nog en we drukken...
