door Hugo Vos | jul 15, 2019
ik heb me wat verslapen zo’n jaar of dertig maar ’t kan ook langer zijn de wekker is niet afgegaan ik loop hier met mijn ogen dicht al enkele decennia droombeelden te vangen in een wereld die niet de mijne is als er dan wat in mijn netje hangt determineer ik het...
door Hugo Vos | jul 14, 2019
en ach een kind wordt ouder wil brandweer worden of piloot en ik, ik zou een dokter worden zíjn al, ik was tenslotte groot dus kreeg mijn beer een roesje van me de pleisters en de schaar die lagen klaar ik zei dat het geen pijn zou doen ‘Welterusten beer’, en ‘Rustig...
door Hugo Vos | jul 13, 2019
ik ben zo’n veertig jaren terug gegaan zojuist, alleen door wat muziek ik zeilde traag met Steward weer tegen een heel mooi meisje aan en ziehier dan de tragiek want ik ben haar naam vergeten dertien was ik -hooguit- toen dit schip nog nooit bevaren zeilden wij op...
door Hugo Vos | jul 12, 2019
ik wil LIEFDE zijn niet meer niet minder of ik nou zestig wordt of honderd ik wil LIEFDE zijn en als jij later zegt “Die Hugo, wie of dat was?” “Het is enkel LIEFDE wat ik me herinner.” Teken wat je later wilt zijn
door Hugo Vos | jul 11, 2019
als er na de aarde nog een hemel is dan maken we carrière wat zou er na de hemel zijn wat komt er daar na de misère of is het hoogste dan bereikt dat lijkt me best wel gaan vervelen als ik later als ik dood ben geen uitdagingen meer krijg ga ik hier nog maar...
door Hugo Vos | jul 10, 2019
in mijn hoofd staat het ledikant waarin ik lag als kind nog opgemaakt te wachten tot ik terugkeer opgekruld duim in de mond hopend op de avondkus die pappa brengen komt welterusten reus tot morgen het laken als een witte strook strak omgeslagen de enveloppe waar ik...