door Hugo Vos | jun 3, 2019
in het ochtendgloren spiegelt mij een kraai vol kraaienpoten aan en krast mijn stoppelkin ’s avonds was ik nog die paradijsvogel voor jou ik paradeerde wulps en floot mijn liefdeswijs wat gebeurt er toch des nachts dat ik daar steeds mijn verenpracht verlies? ik zou...
door Hugo Vos | jun 2, 2019
een leven zonder oordelen tralala dat zou toch moeten kunnen tralalie een leven waar je anderen tralalo hun eigen zijn kunt gunnen we zijn zo snel geneigd pompidoe de ander weg te zetten holladijee je vindt zo vlug iets goed of fout pompidom ga er maar eens op letten...
door Hugo Vos | jun 1, 2019
vandaag liep ik op straat in een stad vol regenbogen de mensen kleurden hun rijke prisma’s ogen straalden lijven pronkten harten vierden zielen lonkten vreugde joeg door mijn lijf mijn cellen lachten, dansten omdat tolerantie wél bestaat ongeacht van wat of hoe Teken...
door Hugo Vos | mei 31, 2019
noem het een overval toen ik nietsvermoedend in de kamer zat en zij binnenkwam haar kleding klopte mijn hart klopte haar vormen klopten mijn aderen klopten alles klopte het beest in mij ontwaakte ging in zijn kooi te keer rukte aan zijn ketenen brak los en overviel...
door Hugo Vos | mei 30, 2019
De camera’s staren me aan (Drie keer een oog met autocue) De regisseur glimlacht Steekt zijn hand omhoog Applaus zwelt op Ik knik, de hand zakt Het publiek valt stil Ademloos “De wereld volgens Hugo” (Mijn eigen inspiratie show) (Een hit…) (Ik ging vooraf al helemaal...
door Hugo Vos | mei 29, 2019
ik hoef enkel nog maar naar de wasserette met onder mijn arm wat mijn ziel heet te zijn want sinds ik het zag ging ik er op letten mijn ziel zit vol kreuken die daar niet hoeven zijn ik ga nog heel graag die laatste paar zetten van mijn woelige leven ongeplooid zullen...
