ik vind het moeilijk jongen je bent nu tweeënvijftig jaar maar wel mijn kind en nog steeds zo onbezonnen die dure auto was die echt zonodig nodig? nee ik drink het zónder melk dat weet je toch? en die vriendin van je hoe heet ze… ze is vast heel lief maar dat was Michelle ook die is de moeder van je jongens! het arme wicht doe maar wél een schepje suiker kan ze een beetje aarden in dat flatje van d’r zijn de jongens nu bij haar? oh kijk eens aan, kokosmakronen! dat ging in onze tijd wel anders als je vader zaliger dit wist die was zo trouw geen onvertogen woord een stille goedzak was het het gaat niet goed met je hortensia daar moet je stuivers onder leggen da’s beter voor de kleur en kan die parasol ook open? het is zo warm vol in de zon he gezellig zo zo'n moederdag zo met z’n tweetjes ja ik dacht, ik bel maar aan misschien ben je wel thuis maar je bent wat stil mijn lieverd is er iets wat je wilt zeggen? gunst wat lijk je op je vader
____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © Onno van Geuns (De Uitbeelder)
Iedere eerste zondag van de maand in 2022 stuurt graficus Onno van Geuns mij een tekening van zijn hand toe. Ik vang de woorden die zijn tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.