Ik heb de criteria aangepast op mijn profiel. Gewoon rechtstreeks erop gezet: “Mannen die indruk op me willen maken mogen thuisblijven.”
Ik had verwacht dat het daarna wel even stil zou zijn in Matchland. Maar dat viel tegen. Nu gingen al die mannen opeens indruk maken met hoe goed zij zijn in: ‘Geen indruk willen maken’.
Maar het bracht me wel bij een grappig experiment: Wat als ík eens indruk ging maken?
Omdat ik een betaald account heb op de datingsite, kan ik zien welke mannen mij geliked hebben. Daar heb ik de allersaaiste van het stel geliked. Ping! Match!
En toen maar wachten.
Ik zweer het! Drie minuten duurde het en toen kreeg ik al een berichtje in mijn chatbox.
“Hallo!”
“Hallo!”
“We hebben een match…”
“Nou en of!”
“Leuk.”
“Nou en of! Zullen we snel een kop koffie gaan drinken ergens?”, die man die moet zich ter plekke verslikt hebben haha.
Er draait zwoele muziek in de kroeg waar ik nu zit.
Ik heb een zwart leren rokje aan met een split die tot de bovenkant van mijn pantykousen reikt hoog op mijn dijbeen.
Daarop heb ik een getailleerde blouse aangedaan en een pushup, zodat mijn decolleté onontwijkbaar is. Die man heeft geen idee waar ie zijn ogen beleefdheidshalve moet laten straks haha.
Een kort rood jasje maakt het af. Opvallend strakke lipstick, wat lichte accenten op mijn wangen en niet al te zware lijntjes bij mijn ogen. Ik lijk tien jaar jonger dan op mijn profielfoto.
Kijk, daar is ie. Hij komt wat twijfelend op me af.
“Ehm… bent u toevallig Margreet?”
“Dat ben ik zéker tijger… ik zat al op je te wachten…”
“Oh, sorry dat ik wat laat ben…”
“Ik houd daar wel van Johannes… van mannen die een vrouw laten wachten.”
Haha. Die ogen! Hij weet zich geen raad met ze!
“Oh… nou…ehm, zal ik plaatsnemen?”
“Graag mooie man… dan kan ik je in de ogen kijken. Wat ga je drinken van me?”
“Gewoon een kopje thee alstublieft.”
“Zo zo… niet iets sterkers? Is het niet tijd voor wat bubbles, als opwarmertje voor… wie weet?”
“Als u denkt dat dat beter is…”
“Och lieve jongen je zegt steeds ‘u’… zullen we de beleefdheden achterwege laten en direct wat ehm… ‘dichterbij’ komen?
“Ah… ja, natuurlijk, als u eh… je daar prijs op stelt?”
“Graaaauw”
Arme ziel, hij trilt helemaal en hij trekt wat bleek weg… Het zweet breekt hem uit. En dan die ogen die maar op en neer schieten tussen mijn ogen en mijn borsten.
“Als ik u eh… je niet ontrief, dan ga ik nog even naar het toilet.”
“Dat is goed hoor tijger… niet stiekem weggaan he? Dan zal ik je straks piekfijn uitleggen waarmee je een vrouw als ik behaagt, hoe je een was draait, wat de meest efficiënte manier is om een pantykous aan te doen en waar lipstick van is gemaakt. Dan wachten we daarna nog even op Shirly, mijn vriendin, die komt over een kwartiertje. Je zult haar fantastisch vinden. Wie weet wat de avond ons brengt…”
‘Naar het toilet’ zei hij. Ik wist niet dat je daarvoor naar buiten moest… Hahaha wat kan daten leuk zijn!
(Morgen meer)
___________
2023 ©Hugo Vos
Om zijn proza-pen te scherpen schrijft én publiceert Hugo Vos iedere avond in 2023 een klein stukje van een kort verhaal.
Op zondagavond begint hij, om vervolgens pas de volgende avond verder te schrijven. Een hele week lang. Op zaterdagavond moet het verhaal tot een einde komen. Geen idee waar hij uitkomt. Geen idee of het lukt. Een jaar lang. Iedere week opnieuw.
(Heb je een leuke titel, een foto of een thema als input voor een nieuw verhaal? Voel je vrij om je suggesties te droppen. Wie weet pakt hij het op.)