Ik heb dus klaarblijkelijk zo mijn criteria als het gaat om daten. Ik wist het niet, maar ik lijd aan voortschrijdend inzicht geloof ik.
Dus deze date heb ik vooraf maar een vragenlijst toegestuurd.
Rook je?
Heb je huisdieren? Zo ja, welke?
Welke allergieën heb je?
Lust je gluten?
Als een bij of wesp je prikt, zwel je dan op?
Wat gebeurt er met je als je een pinda ziet?
Ben je wagenziek?
Op welke hoogte krijg je de eerste verschijnselen van hoogteziekte?
Claustrofobie, ja of nee?
enz.
Hij moest er om lachen schreef hij, ‘Niets van dit alles’. Hij moest eens weten hoe serieus ik was.
Hij stelde voor om af te spreken in een goed restaurant. Hij zou trakteren.
Nou, dat klonk goed.
Och kijk… hij zit er al, aan een wijntje. Dat ziet er gezellig uit. Nou kijken of ie me een hand durft te geven.
“Hallo?”
“Hé, hallo!”
“Jij moet Ronald zijn.”
“Dan moet jij Margreet zijn.”
“Als geen ander!”
Kijk, hij geeft me een hand. Check!
“Aangenaam.”
“Aangenaam.”
“Je ziet er in het echt net zo mooi uit als op de foto Margreet!”
Oké… een slijmjurk dus.
Kom op Margreet, je bent nog geen drie tellen in zijn buurt en je hebt jezelf al een oordeel gevormd. Geef die man een kans!
“Kom er gezellig bij zitten Margreet. Wat wil je drinken? Wit wijntje? Of liever rood? Iets sterkers mag ook? Bubbels? Sherry? Port?”
Tjesus… is ie ober of zo? Kalm aan Margreet. Hij bedoelt het goed.
“Doe maar een wit wijntje”
“Hier, laat me je jas aannemen Margreet!”
Slijmjurk, ober, én streber… heb ik weer.
“Dankje, hoe galant!”
“Ach opvoeding he? Is er bij mij in gerámd vroeger. ‘Dames behandel je met respect!’ “
“Ja… dat waren nog eens tijden.”
“Nee, maar tóch Margreet, ik vind dat een man een dame op een voetstuk hoort te zetten.”
“Ja? Zit dat er nog steeds een beetje in?”
“Een dame is een te koesteren diamant Margreet. Daar moet je zuinig op zijn.”
“Zo zo…”
“Ober! Deze dame wil graag een van uw beste witte wijnen proeven.”
“Ik zal de kaart voor u halen mijnheer”
“Dank u.”
“Nou… doe maar gewoon een chardonnay-tje hoor….”
“Nee nee Margreet, alleen het beste is goed genoeg voor een dame. Voor minder ga ik niet.”
Ik weet niet waar dit heen gaat en hij zal het vast goed bedoelen, maar ik ben bang dat iemand al van het podium geflikkerd is. En ík ben het niet.
En kan ie niet ophouden met dat geMargreet?
“Vertel eens Margreet kom je hier vaker?”
Hoe kom ik hier weg?
“Nou nee, niet heel vaak. En jij?”
(Morgen meer)
___________
2023 ©Hugo Vos
Om zijn proza-pen te scherpen schrijft én publiceert Hugo Vos iedere avond in 2023 een klein stukje van een kort verhaal.
Op zondagavond begint hij, om vervolgens pas de volgende avond verder te schrijven. Een hele week lang. Op zaterdagavond moet het verhaal tot een einde komen. Geen idee waar hij uitkomt. Geen idee of het lukt. Een jaar lang. Iedere week opnieuw.
(Heb je een leuke titel, een foto of een thema als input voor een nieuw verhaal? Voel je vrij om je suggesties te droppen. Wie weet pakt hij het op.)