terwijl de oude man met baard al uren naar zijn blaadje staart waar maar geen letter op wil komen geen rijm zich wil vertonen zucht hij bedroefd: ik kan het niet och had ik maar een rijmelpiet en nauwelijks heeft hij dat gezegd of daar verschijnt de letterknecht die zinnen aan elkaar kan knopen de oude man begint te hopen dat hij van ’t rijmen wordt verlost door deze knecht rijk uitgedost in bontgekleurde klederdracht die weet welk woord er wordt verwacht aan ’t eind van iedere geschreven zin wacht!, spreekt de knecht, vóór ik begin wil ik iets belangrijks zeggen om iets voor eeuwig uit te leggen iets dat ieder in het brein moet lijmen EEN GEDICHT HOEFT NIET PERSEE TE RIJMEN!
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).