als de herfst dreigt in mijn hoofd
en ik hoor een merel zingen
of hoe de zaal kan roezemoezen
vlak voor de voorstelling gaat beginnen
als de zon tot op het laatst
helemaal de zee in zakt
en niet vlák boven de einder
door een wolk wordt afgeplakt
als ik onthouden heb waar
ik mijn fiets heb neergezet
als dat hoeslaken na de was
nog past om het matras op bed
als er na dat malse draadjesvlees
geen sliertje klemt in mijn gebit
als op die stoel rechtsvoor in de bus
niemand op ‘mijn plekje’ zit
als op een overvol perron
de treindeur stopt daar waar ik sta
als ik toch een laatste dot nog krijg
uit die lege tube tandpasta
maar meestal merk ik het niet op
dat wat misgaat daarentegen
dat merk ik wel en laat ik dus
klaarblijkelijk veel zwaarder wegen
Teken iets waar je blij van wordt