vandaag heb ik de zee gezien ik zag haar komen en weer gaan en plots zag ik daar in mijn dromen mijn lieve moeder voor me staan ook zij had golvende getijden omdat ze leed had mee te dragen waardoor ze onbedoeld mij meed als ik om liefde durfde vragen om dan ineens weer terug te keren met alle liefde die ze in zich had en ik een vraag diep in mijn zieltje kliefde ‘hoe krijg ik op de liefde vat?’ ik kan het haar niet kwalijk nemen maar draag haar wond wel met me mee kan enkel liefde geven aan die vraag als ik eens wandel langs de zee
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.