Selecteer een pagina
ik zie ze nooit
maar ze wonen bij me
mijn huisdieren
ze slapen in mijn bed
op mijn bank
en het tapijt
ze vragen weinig hoor
ik hoef ze niet te voeren
ze vinden zelf hun kostje
dat scharrelt maar wat rond
wat ze eten?
nou, mens en zo!
heb ik van horen zeggen
de dode stukjes dan
dat wat we zoal wegdoen
ongemerkt
en door de dag
ruimt lekker op dus
hoef ik weer niet te zuigen
ze schijnen mooi te zijn
van heel dichtbij
en griezelig
maar ja
ik zie ze nooit
maar ze wonen bij me

___
©FuroreHugo

De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.

Dit delen: