Ik las ooit op een muur
een tekst die niet van mij was
maar wel voor mij
Zo leek het
“Dit hart is niet van mij” stond er
“Het spreekt zonder mijn wil
Het laten zwijgen kan ik niet.
Er mee leven is een wonder”
Ik weet niet wie die tekst geschreven heeft
Maar de mens achter de woorden
trof me meer nog dan tekst an sich
En die kwam al ongefilterd binnen
Ik wilde naast hem zitten, of haar
Samen
naar de zee staren
En knikken
Teken iets waar je geen controle over hebt