hoog in de lucht van het museum vloog het skelet van een potvis ik bewonderde dezelfde ribben dezelfde wervels zelfs de vingers herkende ik daar vloog mijn lijf maar dan visserig vol enthousiasme spoog ik metershoog een fontein uit mijn nek
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.