de spin die ’s nacht zijn draden webt tot wonderlijke bouwsels waarin hij lekkerbekkend wachten kan tot hij iets leeg kan zuigen dat nietsvermoedend vliegend vloog tot het gevangen werd en onbedoeld de draadjestelefoon deed rinkelen zijn komst verried bij onze spin, die spin ja die bewonder ik zijn creatieve achterlijf en het vernuft in het verbindend bouwen zelfs als een storm zijn werk vernielt webt hij geduldig weer een vangnet voor zijn voedselnood volhardend is hij en hoor je hem ooit klagen? welnee hij neemt het lot achtarmig aan en gaat geduldig voort
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.