“De lente komt van ver, ik hoor hem komen”
wat een kabaal brengt die ellende met zich mee
vogels krijsen luid hun erotieke dromen
en uit bomen razen takken naar benee
losgevreeën door de duiven en de kauwen
de lente schreeuwt hormonen in het rond
elk levend wezen wil van iemand houwen
en praat elkaar de liefde naar de mond
in bos en tuin hoor je het houtgoed kraken
zelfs in bed hoor ik mijn buren kreunend hijgen
terwijl ze vurig nageslacht liggen te maken
och kon dit jaar die lente toch eens zwijgen
want ik heb niemand meer om lekker mee te vrijen
sinds jij mij inruilde voor hem die ik zo haat
waarom toch schat want echt we waren beiden
“Domweg gelukkig in de Dapperstraat”
___
Gedicht: © Hugo Vos
In vorm blijven. Dat is de kunst. Iedere vrijdag in 2022 giet ik mijn woorden in een voorbedachte vorm. Welke vorm ik kies hangt af van in welke vorm ik zelf verkeer. Want vormgeven is soms hard werken.
Gekozen versvorm van vandaag:
Kringloopvers
De enige voorwaarde in dit vers is: De eerste en laatste regel zijn citaten uit een bekend gedicht.
Het eerste citaat is van Herman Gorter. En het laatste citaat in dezen is van J.C. Bloem. Het was mijn uitdaging om die twee met elkaar te verbinden. En dat was nog best ingewikkeld! :-). Het heeft me flink wat tijd en hoofdbrekens gekost geef ik toe.