hij heeft zo zijn best gedaan het beste te creëren omdat hij zelf de kans niet kreeg om door te kunnen leren hij zette ziel en zaligheid en alles wat hij had opzij zodat de schooldeur open kon voor mijn broer en zus en mij maar toen dat niet vanzelf ging omdat het mij niet paste -een school laat onvoldoende vrij- vond hij dat dus erg lastig het duw- en trekwerk dat begon ik moest en zou presteren maar een rigide schoolsysteem stimuleert mij niet tot leren de ruzies en de boosheid volgden ik was ondankbaar, blind en lui dat zei hij niet in zoveel woorden maar voelde ik in elke bui ik vraag me af hoe het zou zijn als hij de kans wél had gekregen ook hij kwam in zo’n schoolsysteem zichzelf waarschijnlijk tegen maar ’t maakt niet uit, ik vond mijn weg hij heeft de zijne ook gevonden beiden liepen onze eigen weg en beiden likten onze eigen wonden
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.