ze had de markt goed ingeschat en kende zo haar waarde toen ze voor ’t raam daar op de gang zich naast haar plantjes schaarde het rode lampje kleurde mooi bij het tapijt zo voor de deuren ze wist dat hier veel volk kwam van haar mocht het gebeuren ze zwaaide naar mijnheer van Vliet die schuifelde heel traag voorbij hij keek verbaasd naar binnen toe en vroeg zich af ‘bedoelt ze mij?’ mijnheer van Zanten had geen tijd was te geconcentreerd met lopen duwde haastig zijn rollator voort want de liftdeur stond nog open mijnheer de Jager stopte even ze tikte dwingend op haar raam je zag de Jager twijfelen moet ik bij haar naar binnen gaan? ’t is gratis hoor! riep ze kordaat dan mag je aan mijn borsten voelen en als je niet te houden bent ook even met mijn billen kroelen en als ik jou drie tientjes geef kom je dan bij me in mijn bed het is wel naakt dat hoort erbij dat is de grap juist van de pret maar toen de zuster kwam was het gedaan die deed direct het lampje uit en gaf haar ook haar duster aan “’t is niet gepast” zei die bestraffend “zich in dit huis te gaan hoereren we zijn een net verpleegtehuis dit kunnen wij niet tolereren!” dat weet ik wel zei ze half naakt toch hou je mij niet tegen want ik word nooit meer aangeraakt behalve bij ’t verplegen ze knipoogde nog naar de Jager sloeg de duster om haar rug en 's avonds laat toen ieder sliep toen schuifelde de jager begripvol naar haar kamer terug
___
© Hugo Vos
Iedere maandag in 2022 schrijf ik een vers op verzoek. Een woord, een thema, een foto… je kunt me van alles aanreiken. Als ik er op aanga dan zoek ik er in mijn woordenbrei(n) de juiste woorden bij. Dus voel je vrij!
Deze week Winny Bos: “Marktwaarde”