en nu de zomer opnieuw haar jas uitdoet en ik ‘m aan knisperen de herfst en ik hand in hand met onze voeten door de bontgekleurde straten zo peinzen we onder onze natbewaaide kruinen over wat we graag behouden willen maar toch los zullen gaan laten ze sombert wat dat is haar aard empathisch doe ik met haar mee tot we bij het haardvuur zitten de warmte voelen voor elkaar en van het kopje jägertee
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).