ze vroegen naar de zin van ’t leven
bij de goeroe in de grot
de grijze man die zweeg heel even
en zei toen stellig: FROT
de leerlingen die knikten allen
als hij het zegt zal dat het zijn
toen sprak de goeroe: wacht
ik bedoel natuurlijk SPREIN
maar natuurlijk! riepen allen nu
SPREIN daar zit de zin dus in
de goeroe stak zijn hand toen op
en sprak toen: nee, de zin is SGRIN
de menigte die werd wat stiller
en keek elkaar vertwijfeld aan
wat ís het nou, zag je ze denken
toen sprak de goeroe: SJPRAAN
er was er een, die wel wat durfde,
die stak beleefd zijn vinger op
de Goeroe glimlachte uitnodigend
en zei nog even: KRLOP
de durfal durfde zelfs wat vragen
vroeg: wat bedoelt u nou precies?
je zoekt de zin, dat zei de goeroe
welnu de zin is SGRLPISCH
nu kwam er onrust bij de mensen
er klonk gemopper en geklaag
wat een onzin!, zei de durfal
we stellen toch geen rare vraag?
de goeroe sprak met milde ogen,
je kunt bij mij de zin wel zoeken
dan vind je slechts de zin van mij
wat voor jou dan klinkt als FROEKEN
áls er al een zin zou wezen
is die van jou vanaf ’t begin
durf eens bij jezelf te zoeken
en zie daar de zin van in
___
© Hugo Vos
Iedere maandag in 2022 schrijf ik een vers op verzoek. Een woord, een thema, een foto… je kunt me van alles aanreiken. Als ik er op aanga dan zoek ik er in mijn woordenbrei(n) de juiste woorden bij. Dus voel je vrij!
Deze week Isan Vos: “Onzin”