iedere ochtend een uur of acht hoor ik ze koerend landen op de rand van mijn balkon dan schuif ik zacht gordijnen open en begroet ze ze zijn zo trouw die twee aan mij en zeker aan elkaar tortelduiven zijn het ik ken ze al een jaar of drie onafscheidelijk hun liefde vrij in de natuur kozen ze nabijheid van elkander totdat de dood die altijd loert hen scheidt
___
© Hugo Vos
Iedere maandag in 2022 schrijf ik een vers op verzoek. Een woord, een thema, een foto… je kunt me van alles aanreiken. Als ik er op aanga dan zoek ik er in mijn woordenbrei(n) de juiste woorden bij. Dus voel je vrij!
Deze week Harry Vos: Duiffies