door Hugo Vos | jan 2, 2020
letter voor letter drukken mijn vingers gedachten tot woorden woorden tot zinnen voor mijn ogen ontrolt wat vluchtig was mijn binnenwereld die langzaam stolt tastbaar eindelijk tastbaar
door Hugo Vos | jan 1, 2020
de oorlog is geluwd het kruid is luid verschoten de doden zijn geteld het feest weer naar de kloten ogen blind voor alle schade en voor de zwaargewonden heeft het gelukkig nieuwe jaar haar draai alweer gevonden
door Hugo Vos | dec 31, 2019
het is behoorlijk uit de hand gelopen met miljoenen bommen en granaten jagen we dagenlang de vogels uit hun nest dwingen katten angstig door de straten schrikken paarden in hun wei op hol knallen honden overstressed terwijl vandaag in wezen niks anders is dan morgen,...
door Hugo Vos | dec 30, 2019
en weer neem ik me voor mezelf niks voor te nemen sla zo daarmee direct de plank al mis het nieuwe jaar is ieder jaar een startpunt voor ons falen we kunnen beter terugzien de oogst van de successen binnenhalen ‘k denk echt dat dat veel slimmer is Teken je goede...
door Hugo Vos | dec 29, 2019
Als kind kreeg ik wat sterretjes “Koud vuur”, zeiden ze “Dus ongevaarlijk.” Tot het een een zwarte streep trok op mijn hand en het tapijt Als puber kreeg ik de liefde. “Innerlijk vuur”, zeiden ze “Dus ongevaarlijk.” Tot het een zwarte streep trok op mijn hart en op...
door Hugo Vos | dec 28, 2019
“Alles goed?” zo’n vreemde vraag wat wil je nou werkelijk weten? het is een vraag van niks natuurlijk want alles is te veel gevraagd je geeft elkaar verbaal een hand meer niet we vlooien even Alles goed… was het maar waar een utopie altijd wel iets een wederzijdse...
door Hugo Vos | dec 27, 2019
luister dan toch opvoeders, ouders, leraren, voorgangers en zoveel meer stop dan toch met sturen, straffen, dwingen, controleren en zoveel meer begin dan toch met: volgen, observeren, verwonderen afvragen, stimuleren, bewonderen loslaten, steunen, motiveren inspireren...
door Hugo Vos | dec 26, 2019
ik heb geprobeerd je vast te houden je ontglipte me ik heb geprobeerd je los te houden je ontglipte me ik heb geprobeerd je lief te houden je ontglipte me ik heb geprobeerd je vrij te houden je ontglipte me ik heb geprobeerd echt, ik heb het geprobeerd je ontglipte...
door Hugo Vos | dec 25, 2019
de helden van mijn jeugd leefden in kleine pocketboeken hun ruige avonturen kwamen uiteindelijk voor mij te hard toch uit de doeken helden die ik als puber kreeg waren mijn ruige schoolgenoten hun grote mond en hun bombarie heb ik uiteindelijk verstoten ‘k had ooit...
door Hugo Vos | dec 24, 2019
het ruimteschip waarmee ik reis doolt stuurloos door de ruimte twee kapiteins op één schip is al geen doen laat staan de meer dan honderddrieënnegentig op de mijne ze worden het maar niet eens over hoe het schip gezond te houden welke koers er dient gevaren hoe zorg...
