door Hugo Vos | dec 15, 2021
de coupé zit vol er zucht er één een ander zit te eten. ééntje zoekt naargeestig in alle zakken en een tas klaarblijkelijk iets vergeten de rest die heeft het hoofd gebogen tuurt op schermen naar foto, film of zoekt muziek en langs de vensters speelt de wereld die kan...
door Hugo Vos | dec 14, 2021
de priester sprak iets over vrede en verlossing en hoe geen mens meer hoeft te vrezen van de naderende dood in ’t paradijs, sprak hij daar is geen sprake van ontbossing en daar zetelt onze vader zijn daden bennen groot gezegend is de mens die in zijn zoon ook wil...
door Hugo Vos | dec 13, 2021
laat mij maar even sprak de liefde toen de boosheid mij bestormde ik ging opzij en was verbaasd hoe snel ze woede toen omvormde hoe doe je dat vroeg ik gedreven dat zou ik ook wel willen kunnen ’t is niet zo moeilijk sprak ze zacht je moet hem slechts wat liefde...
door Hugo Vos | dec 12, 2021
je denkt pas dat je er last van hebt als je hem werkelijk ziet daarvoor, althans dat denk je, is ie er dus niet toch woont ie ergens in een holte of op een plekje achteraf kriebelt en hij knaagt steeds stukjes van je vrijheid af onmerkbaar neemt hij je gevangen in de...
door Hugo Vos | dec 11, 2021
zoveel vaders op de wereld en ieder volgt zijn eigen pad hoe bijzonder is het dan dat ik juist deze vader had
door Hugo Vos | dec 10, 2021
je kunt het niet ontkennen want het is er echt toch een zo’n woord dat aan zijn einde raakt neen het leeft nog wel maar het verdwijnt daar kun je niet omheen want wie gebruikt er nou nog neen ja als je heel erg oud bent of van taal houdt, dan alleen ontglipt je heel...
door Hugo Vos | dec 9, 2021
ik ben mijn geduld verloren ‘k wist niet eens dat ik het had maar plotseling had ik dus haast daar waar mijn geduld eerst zat en laat ik heel erg eerlijk wezen ik vind dat echt behoorlijk wennen zitten zit er niet meer in voor mij ik ben nu constant aan het rennen...
door Hugo Vos | dec 8, 2021
in mijn geheugen staat een kerstboom er hangt een slinger met wat lampjes in een paar ballen, een vogeltje, een engel wat nepsneeuw en een piek hoog bovenin dat was het wel en het deed wonderen de wereld werd er warm van en zo zacht haar eenvoud bracht de mensen samen...
door Hugo Vos | dec 7, 2021
de prijs is hoog waarvoor ze werken: hun inzet en hun vrije tijd aan henzelf zul je ’t niet merken ze kunnen er hun ei in kwijt hun bijdrage is de bekroning juist op plekken waar het zwaar is ze vragen niet om een beloning de dankbaarheid is hun salaris Cora van...
door Hugo Vos | dec 6, 2021
aan wie ze haar liefde gaf: haar kinderen (dat is nou eenmaal zo) de buurvrouw (heeft verder niemand) haar kat (uit het asiel) de bewoners van De Kieviet (dat is haar werk) de bakker (heeft net zijn vrouw verloren) haar man (hij kan het ook niet helpen dat hij drinkt)...
