Selecteer een pagina

nachtwerk

het lijf vermoeid legt zich ten ruste de ogen sluiten duisternis het brein nog wakker ontsteekt de lichten van wat het nachtelijk theater is feiten, fictie films, en scenes alles trekt aan mij voorbij belevenis bij het kraaien van de haan voelt het brein hoe moe en...

tactiel

mijn moeder leerde mijeen liedje spelenop de pianoik was een jaar of achtzij is al jaren doodals ik soms plaatsneemachter die wit met zwarte toestenkomt dat liedje als vanzelfweer uit mijn handenals uit de doodmijn vingertoppenbrengen haar tot levenraken haar heel...

voorbij

ik zat voor het raam kijkend  naar wat allemaal voorbij ging verdriet ging voorbij en pijn geluk ging ook voorbij en verlangen (het was druk) ook dat ging voorbij evenals stress en boosheid hoop en tegenslag zelfs de liefde ging voorbij jij ging voorbij maar je...

ego-zen-momentje

al die ego’s rondjes lopend in die schedels deden ze maar de luiken open kopje thee egobeentjes vooruit zonnetje op de egosnoet vrede voelen en dan inzien dat al dat egokabaal nergens voor nodig...

type

soms ben ik -zeg maar- niet mijn type zou ik liever verder zónder mij dan was ik liever ehm… ehm… tja… ehm… leukeren dan ik lopen er klaarblijkelijk dus toch niet bij

besef

toen ik aan het strand zat dacht ik:  goh, ik zou wel eens echt naar het strand willen toen ik op reis was dacht ik: goh, ik zou wel eens echt op reis willen toen ik gezellig met mijn vrienden aan de wijn zat dacht ik: goh, ik zou wel eens echt met mijn vrienden aan...

aan mijn muze

in liefde los te kunnen laten jij jouw pad ik het mijne zien hoe jij naar links  ik rechts …verte  …verdwijnen niet dat de reis vervelend is integendeel samen opgaan is het fijne maar soms zie je  je eigen pad …verte …verdwijnen op eigen kompas te mogen lopen de...

zoveel

zoveel gesprekken niet gevoerd zoveel gesprekken wel Zoveel biertjes niet gedronken zoveel biertjes wel zoveel niet doorvoeld zoveel wel zoveel gedachten niet gedeeld zoveel gedachten wel zoveel vragen niet gesteld zoveel vragen wel zoveel niet uitgesproken naar...

dragen

mijn wonden hoeven niet geheeld mijn verdriet hoeft niet weggenomen mijn verlangens hebben geen realisme nodig ze willen enkel maar gedragen worden als ik au roep, roep dan ook au als ik huil, moedig me aan om door te huilen als ik droom, droom met me mee je hoeft me...

de dingen

De dingen zijn niet bijzonder de dingen zijn gewoon zoals de dingen zijn och kon ik maar zoals de dingen zijn