Selecteer een pagina

De ramen waren nog gesloten
De tuindeur nog potdicht
Ik stopte spullen in mijn koelkast

Ik was heel hard aan een gezonde maaltijd toe
en zou dus fijn voor mij alleen gaan koken
met de spullen die ik zojuist nog had gekocht

Toen plotseling van buiten
mijn naam luid en duidelijk doorklonk
Buurman Hugo! Buurman Hugo!

Ik kwam direct in stand ‘Paniek’
Neeg naar ‘112’ en ‘BHV’
ik liet de koelkast en mijn maaltijd los

Ik luisterde nog eens goed
was niet mijn hongerige verbeelding bezig?
Meer nee ik hoorde duidelijk “Buurman Hugo: ben je daar?”

De hulpverlener in mij was ontwaakt
Ik moest als held optreden!
Ik rende naar de tuindeur toe

Even zocht ik naar een telefooncel
ik wou een helblauw pakje aan
een rode cape en een H groot op mijn borst

Maar tijd ontbeerde.
Ik rukte ferm de tuindeur open
en riep met zware mannenstem: “Ja Hier ben ik”

De schutting sprak: “Ja, moet je weten,
het vuilnis is niet opgehaald”
-dat had ik reeds gezien-

“Ik heb met het gemeentehuis gebeld
nu komen ze dus morgen
Dat pakken ze daar heel erg goed op”

“De chauffeur van deze vuilophaler
was vergeten onze straat te doen
hij bleek slechts een vakantiekracht”

“Ja vroeger kwamen ze op maandag hè?
Maar ze hebben ons gebeld en
gevraagd of het op woensdag mocht”

“Ik hoorde je wat rommelen in de keuken
Ik denk voordat jij je zorgen maakt
En je de boel weer naar je tuin toe sleept”

Ik wilde geen helblauw pakje meer
ook geen cape en zeker niet een vetkuif-coupe
Wel wilde ik nu horentjes en bokkenpoten

De kleren rood en ietwat rokerig
Een staart met pijlpunt,
vervaarlijk zwiepend heen en weer

Ik zou haar bij het vuilnis zetten
en heel hard lachen. Ja lachen zou ik
galmend vol van vuur

Maar ach, ik ben een nette buur en
dankte haar hartelijk voor de mededeling
want och ze bedoelt het oh zo goed

Het is alleen dat… als ik zelfs
met ramen en de deur gesloten
voor mijn schutting niet meer veilig ben


16-08-2017

Tja.. hoort dit onder proza of onder poëzie? Ik koos maar voor Proza vanwege het toch ietwat verhalende karakter. Ik schreef ze tijdens mijn tijdelijk wonen in Maarssen. Omdat het me zo intrigeerde. Het werd een ‘quatrologie’. Vier verhaaltjes in één setting.

Dit delen: