de prinses die zat erdoor ze kon hem nergens vinden die prins die zij graag kussen zou en die haar op zou winden ze had al zoveel sloten uitgekamd van west tot oost was ze gegaan van ’t noordste puntje tot het zuidst nergens had haar prins gestaan niet in het riet, niet aan de kant noch op een enkel lelieblad zat daar haar zo geliefde prins die een boze heks betoverd had als kikker moest hij nu door ’t leven tot zij hem zachtjes kussen zou zou zij hem ware liefde geven werd hij weer man en zij zijn vrouw hij zou nog steeds in sloten wonen maar dan van steen zoals het hoort met ophaalbrug en met kantelen en met ridders bij een zware poort maar nu… ze was zo moe van ’t zoeken en zei omdat ik sloot voor sloot bekijk schiet het niet op, dit duurt nog jaren liep hij maar in zeven sloten tegelijk
___
© Hugo Vos
Woord verwoord.
Iedere dinsdag in 2022 woel ik met mijn handen in de ballenbak van de Nederlandse taal. Omdat er zoveel interessante woorden in zitten. Ik pak er één woord uit en laat me erdoor inspireren. Zo maak ik nog beter contact met wat ik lees, schrijf en spreek.