het zachte masker rond mijn schedel
neemt steeds weer andere vormen aan
het verstrakt bij tijd en wijle
om dan weer de ontspanning in te gaan
soms kraaienpootjes om mijn ogen
mondhoeken hoog, mondhoeken laag
met mijn wenkbrauwen maak ik desgewenst
een uitroepteken of een vraag
want dat is wat mijn vel steeds doet
het geeft betekenis aan mijn gelaat
en jij, die mijn gezicht kunt lezen
verstaat dat dan zo goed als kwaad
best knap zoals wij communiceren
als je echt goed kijkt is het miniem
de kleinste verandering krijgt betekenis
als wij elkander in het gelaat bezien
woorden zijn vaak overbodig
ons gezicht spreekt zoveel meer
ik heb respect voor dat minieme nonverbale
ik sla mijn ogen er voor neer
Teken je gezichtsuitdrukking