door Hugo Vos | sep 23, 2019
het paradijs dat lijkt me niks ik zou me daar echt dood vervelen overal die vijgenbomen (die ene appelboom kan mij niet schelen) steeds al die trossen vol met druiven liters, liters honingwijn geen dromen en geen doelen meer het paradijs, dat moet de hel wel zijn nee...
door Hugo Vos | sep 9, 2019
ze zeggen wel: Het leven is een cirkel! waarom komt de dood dan vaak uit onverwachte hoek? nou? als de aarde rond is, waarom voel ik me dan toch zo vaak in een hoek gedreven nou? hoe kan iemand ronduit gelukkig zijn als een ongeluk in een klein hoekje… nou? de aarde...
door Hugo Vos | sep 7, 2019
ik had natuurlijk in de hemel kunnen blijven (als die zou bestaan) lekker veilig tussen de engelen en sterren maar ik moest zonodig naar de aarde gaan want je moet groeien, was de gedachte je moet je karma rekken dus ga je reïncarneren en uit Walhalla dus vertrekken...
door Hugo Vos | aug 27, 2019
de ballonnenclown waar kerken en kathedralen voor zijn opgericht – en platgebrand – knoopte een hoofd armen en benen aan je slangenlijf hij wist niet meer van ophouden knoopte er meer en meer meer dan de aarde vatten kan want eventjes nog en we drukken...
door Hugo Vos | jul 31, 2019
de grond waar ik ter aarde kwam vruchtbaar, weids, vol graangewassen die landbouwgrond zou transformeren tot fundament voor tuinbouwkassen die glasbouw kwam op landerijen waar eerst nog bonte koeien stonden grond die vroeger nog natuurlijk was heeft haar vooruitgang...
