door Hugo Vos | mrt 4, 2020
straks doe ik mijn ogen dicht verdwijn ik eenzaam in het duister mijn geest blijft achter in het licht en zorgt dan voor de luister van alle dingen die ik heb gedaan al mijn mooie avonturen die dan hun eigen leven gaan dat mag van mijn part eeuwig...
door Hugo Vos | feb 20, 2020
jonge ranke vingers smeden haar witte en zwarte toetsen om tot goud ik drijf mee op golven van weleer Rachmaninov Schubert ze herrijzen uit hun graf och mocht ik toch al was het slechts voor één prelude nu even deze vleugel...
door Hugo Vos | jan 8, 2020
er is weer een planeet ontdekt waarop ik kan gaan wonen dat lijkt me wat, een nieuw begin tussen sauriërs en pterodonen dan moet ik even als het licht gaan reizen en duurt het nog geen honderd jaar landen, uitpakken, huisje bouwen bed opmaken, koffie zetten, klaar!...
door Hugo Vos | aug 30, 2019
als in mijn slaapkamer het licht uitgaat de beide gordijnen van mijn schedel sluiten gaan in mijn hoofd de lampen aan spektakel acteurs uit verschillende verledens betreden het toneel en voeren mij mee in evenzo verschillende belevenissen spektakel protagonisten,...
door Hugo Vos | aug 3, 2019
de avond ligt ik kruip ernaast en trek de dag over ons heen we nestelen ons behaaglijk warm onder een deken van gedachten we draaien wat tot het zich plooit uiteindelijk worden we één het kussen geeft haar dromen vrij en gidst ons door verbeelde nachten Teken een...
